Om je een impressie te geven van de gedichten van
de Man met de Pen
staan hieronder twee wrap-up-gedichten* in opdracht,
twee snelverzen en drie gepubliceerde gedichten:
(*een wrap-up-gedicht wordt ter plekke geschreven en
vat de sfeer én inhoud van een evenement/bijeenkomst samen)
Tip: kijk vooral ook bij video’s en foto’s om een indruk te krijgen van mijn voordracht en poëtische stijl.
Maak ruimte en… begin
(geschreven en voorgedragen tijdens het event “toekomst van taal” @ RUIM in Hardenberg)
Maak ruimte!
Ruim baan voor de taal
het dendert hier de zaal door
vertelt hier het verhaal door
van wat het zeggen kan en wil
nu liggen de machines stil
maar ooit was dit de spil
van de metaalproductie
een pand vol tandwielen en platen
en minutieuze partjes voor stalen constructies
maar vandaag is er ruimte
vandaag waait de taal
met elke workshop – elke training
van container naar container
van loods naar loods
en er is loads and loads
aan informatie in te winnen
inspiratie stroomt naar binnen
woorden… regels… zinnen…
er is haast geen beginnen aan
of juist te veel om te
beginnen
maar goed, de taal begint slechts met één zin
er zit straks dus maar één ding op:
BEGIN
Maak ruimte!
Voor de toekomst van de taal
hier bouwen we verhalen
die stralend door worden gegeven
niet kaal of slechts verbaal
maar om jezelf, jouw dienst
centraal te stellen
want de stories die hier leven
zijn echt niet op één hand te tellen
maar welk verhaal ook in je woont
van welke stappen je ook droomt
je zult zelf in beweging moeten komen
wie aan wil spreken moet niet blijven zwijgen
met zelf één stap kan je een ander
in beweging krijgen
dus wil je verkopen – inspireren
aandacht trekken of presteren
verwonderen – iets dappers delen
jezelf speels in de kijker spelen
neem dan de taal in overweging
want taal brengt mensen in beweging
taal is
beleving
vandaag zijn taal en jij win-win
en borrelt iets diep binnenin
want taal begint slechts met één zin
er zit maar één ding op:
BEGIN
Maak ruimte!
Waar ooit hier de machines draaiden
is het jouw brein die gretig draait
waar ooit de geur van staal rondwaaide
wordt nu een kiem van taal gezaaid
met taal sla je een reuzenslag
met taal beïnvloed je gedrag
taal is het lokmiddel – het aas – het spekje
slinks verpakt in steeds een call to action
iets tikkelends
iets prikkelends
iets positiefs
iets constructiefs
iets wat de emotie raakt
iets wat wie leest… beslisser maakt
dus maak van taal iets duidelijks
iets moois
iets vol van Unique Buying Points
iets begrijpelijks
iets leergerichts
(niet zoiets vaags als een gedicht)
maar iets unieks – iets authentieks
en iets dat niet straft
maar voordelen biedt
dus duik het taalzwembad maar in
en spartel als een drenkeling
maar het begint al met eéén zin
er zit maar één ding op:
BEGIN
Maak ruimte!
Ruim baan voor de taal
want wat je baan ook is
wat je verhaal ook is
er valt genoeg te prompten en te slijpen
de taal ligt voor het grijpen
Kruip in de taal! Kom op, dat kan je!
Maak het heter dan Zuid-Spanje
of maak het koeler dan een kelder
maar maak het in godsnaam
zoals die verzekeraar zou zeggen:
Glashelder.
de taal begint slechts met één zin
zet het in jouw voordeel in
ooit zwem je als een zeemeermin
dus maak ruimte en
BEGIN
de Man met de Pen ©
Dagboek van een leek
(geschreven en voorgedragen tijdens de Collectiedag van het Kunstmuseum Den Haag)
Vanochtend werd ik wakker en ik dacht:
vandaag kom ik erachter wat er achter alles
schuilgaat
zoals er onder de bovenste laag van een schilderij
een ander schilderij een schuilplaats vindt
vandaag zie ik de karakters achter de kunst
de koppies achter de collectie
Bij binnenkomst is er de rust
de ruimte en de Stijl
de regelmaat van de tegels slaat
een blauwdruk in mijn ziel
de gangen vormen een puntig labyrint
glazen deuren leiden links, rechts én rechtdoor
naar roemruchte ruimtes
alsof je haaks en hoekig voort blijft gaan
ín een werk van Mondriaan
En alles lijkt hier groot en groots:
de klank van Doedes hakken in een lege zaal
de stenen beelden, zwart en zwaar,
de namen van de kunstenaars
maar ook groots is het subtiele plezier
de twinkelingen in de blikken van de mensen hier
en uit de chaos rond
het koffieautomaat
kruipt plots één vlijmscherp team
dat op de foto staat
zo vlot komt er soms gezamenlijkheid los
noem het een teamgeest
stilaan worden rechte lijnen rond
zoals je de flanken van een viool
langs de brandende bolling van een buigijzer trekt
en er langzaamaan vorm komt
de geboorte van een melodie
maar tegelijkertijd draait alles om het kleinste
het grootse schuilt in de details
de baleinen langs de zijden van een snijwerk
want iedereen hier
slaat aan op het verfijnde
de biesjes in die jurk bij ons bekend
zijn dat niet de biesjes als op die modeprent?
men weegt hier de “misschiens” en “naar verluiden”
om jaar en herkomst goed te kunnen duiden
Er moet hier iets nieuwsgierigs in je wonen
een hang naar het onbekende
een wetensdrift die meester van je wordt
er is aan dat soort mensen een vreselijk tekort
jullie zijn wellicht zelf een uitheemse diersoort
de vreemde eenden in de bijt
het slangenleer tussen de plastic souvenirs
appendix A: de zeer bedreigde diersoort
oftewel de conservator – restaurator – stagiair
met een gigantisch hart voor kunst
voor collectie en creatie
die óók het nut inziet van onderhoud – ontzameling
en standplaatsregistratie
Vanochtend werd ik wakker en ik dacht:
vandaag kom ik erachter wat er achter alles
schuilgaat
vandaag heb ik de bouwers van het museum ontmoet
de Hendrik Jacobsen, de Romboutsen en de Verbeeken,
uit fijnjarig hout gesneden
twee maal per jaar op klank gebracht
met de huidenlijm van de collectiedag
Ik ving vandaag een glimpje op
een blik in de keuken – een fladder – een flard
maar als een fraai team uit diep duister bestaat
dan zijn jullie
meesterlijk zwart
de Man met de Pen ©
Snelvers* voor Ebru
Docent, weldoener, coach
en met de jeugd te praten
zijn prachtige manieren
om iets na te laten,
want dat is jouw ambitie;
om nooit echt te verdwijnen.
Om altijd na te galmen,
als echo’s in ravijnen.
de Man met de Pen ©
Snelvers* voor Miriam
Grote woorden
beginnen vaak klein
een kus bij een boom
een zomerdag aan een rivier
de spreeuwen die uit vliegen gaan
geritsel van wat riet
en dat er dan ineens
iets gigantisch groots gebeurt
iets ongelooflijk overrompelends
zoals voor altijd samen
avonden spenderen
voor altijd dichtbij
naast elkaar in slaap vallen
zelfs in het diepste zwijgen
verbonden
de Man met de Pen ©
*Snelverzen zijn on the spot geschreven
na een kort gesprek met een
(voor mij tot dan toe onbekend) persoon.
Hogere wiskunde
(gepubliceerd in de bundel En dat was kennis, zeg je dan –
misschien wel de beste nieuwe wetenschapspoëzie)
Ik heb slechts voor de wetenschap geleefd
en ben verdwaald in machten en quotiënten.
Ik smachtte naar meetkundige segmenten
en was er zelfs in dromen mee verkleefd.
Bij dag en nacht heb ik steeds nagestreefd
de zin te vinden in de exponenten.
Ik heb slechts voor de wetenschap geleefd
en ben verdwaald in machten en quotiënten.
Nu weet ik niet exact meer wat het geeft.
Sinds mijn pensioen ontwikkel ik talenten
voor zon en wind, het deinen van de lente,
voor driften waar geen cijfer vat op heeft.
Ik heb slechts voor de wetenschap geleefd.
de Man met de Pen ©
fantoompijn
(gepubliceerd in tijdschrift De Kampioen, december 2018)
ik dacht altijd dat al dat blik
voor dwazen in garages was
die bij hoofdlamplicht
met de wielen op de brug
of een soort skateboard in de rug
moeren aandraaien
lagers vervangen
nagels met nog dagen zwart erachter
ik dacht dat je weten moest
van grille en naaf
V-snaar
distributieriem
de smoortap van de verstuiver
ik dacht dat een eigenhandig vastgelaste
band met het chassis
de brandstof van die liefde was
maar ook in mij
nu mijn doodgewone woonmobiel
een gapende krater in het straatbeeld heeft geslagen
nooit raakte ik haar filters aan
de aanblik van het motorblok
is me als de krik zo vreemd
ik vulde slechts de vloeistof bij
en laafde me vakantie na vakantie
aan het zoemen van de raderen
het waaien van de dagen door omlaaggedraaide ramen
het gonzen van het rubber op de straten
ook in mij
woedt een onverwacht gemis
een naar haar interieur geurende fantoompijn
een mantra aan gedachten waarin lege wegen wachten
en al houd ik het wel droog
zal alles straks zijn gang weer gaan
er zal altijd een deel van mij
uit roest bestaan
de Man met de Pen ©
Poëzie
(gepubliceerd in de bundel 11 zelfportretten, mei 2018)
dit is mijn vrijplaats
mijn schreeuwen in een lege stad
hier rag ik regels op papier
kaal en koud taal die ruikt naar splinterhout dat van je hakbijl spat
grillig in een klad gevat
tuig van de griffel
raak en bout en ruig en rauw
fluimen flarden natte inkt
zin die nog naar inval stinkt
vuil van ritme
klam van klank
vuig van schrale scheppingsdrang
woord dat van geboorte slijmt
schimmig grif
en ongerijmd
pengekras als schuurmachine
beitel
slijptol
terpentine
dit is mijn in strofen gedropen gezicht
dit is hoe ik mijn leegte
dicht
de Man met de Pen ©
